... Κι ο γέρο – Λαδάς μασουλίζει κι αυτός σκορδάκι, ταπεινά και νοικοκυρεμένα και βουλιάζει ο νους του στο δώσε πάρε: πόσο λάδι, πόσο κρασί, πόσο καρπό λογαριάζει να βγάζει εφέτο, και πόσοι του χρωστούν, και πόσα και πώς να τα πάρει...

   .... Εμένα η μάνα μου πέθανε της πείνας, την εποχή που το χωριό κολυμπούσε στο λάδι και στο κρασί κι όλοι οι φούρνοι της γειτονιάς ξεφούρνιζαν ψωμί κι η μάνα μου λιγοθυμούσε από τη μυρουδιά...

   ... Ο Ν. Καζαντζάκης δεν απλώνεται σε φυσικές περιγραφές. Στα μυθιστορήματα του όμως η ελιά είναι παρούσα συχνά ως πλαίσιο, όπου «το κάθε φύλλο της ελιάς έσταζε φως»!    Καζαντζάκης Νίκος, Ο Χριστός ξανασταυρώνεται!